Dzieci są narażone na wiele różnorodnych bodźców, które bombardują je z każdej strony. Hałas uliczny, głośna muzyka, migające ekrany telewizorów i smartfonów to tylko kilka przykładów bodźców, z jakimi dzieci muszą się mierzyć. W takim otoczeniu ich układ nerwowy może zostać przeciążony, co negatywnie wpływa na zdolność do przetwarzania informacji z otoczenia. Przeciążenie sensoryczne to stan, w którym dziecko jest narażone na zbyt wiele bodźców jednocześnie i nie jest w stanie ich odpowiednio przetworzyć. Hałas, który wypełnia przestrzeń wokół dziecka, może prowadzić do nadpobudliwości, rozdrażnienia, a nawet trudności w koncentracji. Dźwięki o wysokiej intensywności, szczególnie te, które są nagłe lub nieprzewidywalne, mogą wywoływać u dziecka poczucie zagrożenia i stresu.
Również światło, zwłaszcza sztuczne i intensywne, ma istotny wpływ na rozwój dziecka. Zbyt jasne lub migające światła mogą zakłócać funkcjonowanie układu nerwowego i wpływać na jakość snu. Brak wystarczającego odpoczynku nocnego może z kolei prowadzić do dalszych problemów z przetwarzaniem sensorycznym i regulacją emocji w ciągu dnia.
Technologia, która jest nieodłącznym elementem współczesnego świata, stanowi wyzwanie dla integracji sensorycznej dziecka. Smartfony, tablety i telewizory dostarczają bardzo intensywnych bodźców wzrokowych i słuchowych, co może powodować przeciążenie układu nerwowego. Długotrwałe wystawienie na ekrany może zmniejszać zdolność dziecka do skupienia się na innych, mniej intensywnych bodźcach, takich jak dźwięki natury czy delikatne dotyki, co osłabia jego zdolność do samoregulacji.
Dzieci uczą się świata poprzez swoje zmysły, a nadmiar bodźców może zniekształcać ich postrzeganie rzeczywistości. Przeciążenie sensoryczne często objawia się trudnościami w zachowaniu i rozdrażnieniem. Integracja Sensoryczna wymaga umiejętności filtrowania i organizowania bodźców, ale gdy tych bodźców jest zbyt dużo, dziecko może mieć problem z prawidłowym odbiorem i przetwarzaniem informacji. Ważnym krokiem w kierunku wspierania zmysłowej integracji dziecka jest stworzenie otoczenia, które minimalizuje nadmiar bodźców. Ograniczenie hałasu, zmniejszenie ilości światła sztucznego oraz kontrolowanie czasu spędzanego przed ekranami to proste, ale skuteczne strategie, które pomagają dziecku lepiej przetwarzać informacje z otoczenia.
Cisza i spokój są szczególnie ważne w procesie regeneracji układu nerwowego dziecka. Warto wprowadzać w codzienne życie dziecka chwile wyciszenia, które pozwalają mu na odpoczynek od nadmiaru bodźców. Dzieci, które mają regularny kontakt z ciszą i spokojnym otoczeniem, lepiej radzą sobie z przetwarzaniem złożonych bodźców i mają większą zdolność do koncentracji.
Otoczenie, które sprzyja integracji sensorycznej, to takie, które dostarcza dziecku umiarkowanej ilości bodźców w kontrolowany sposób. Warto zadbać o harmonię w przestrzeni domowej, wybierając ciche miejsca do zabawy i nauki oraz minimalizując liczbę jednocześnie działających urządzeń elektronicznych.
